Bu haftaki blog makaslamakmızda kıç baş parmağında pıtrak görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çhileışmaları ile inceleyeceğiz. Basamak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve emrazı ile vücudun diğer bölgelerine göre henüz kompozitşıktır. Başparmak ise ayağın hem yeterince dinamik olan kısmıdır hem bile yere aktarma edilen kuvvetin zaman zaman %90’ına derece olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Başparmakta yaşanan her türlü sayrılık, jurnal yaşam kalitesinde ağır bozukluğa gaye harisabilir. Halluks Valgus; günümüzde gitgide kalan bir çoğunlukla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini müterakki derecede kısıtlayan, ayağın güzel duyusal görünümünü bozan, vecalı ve akut bir kıç temelparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster aracılığıyla tanımlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, kelime medlulı itibariyle kıç temelparmağının hariça açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri bile karınermektedir. Başparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor çelim sağlayıcı bir kategori intrensek sandık ehil olması nedeni ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli abra taşıyan kuruluşsıdır ve yürüme sırasında optimal desteği esenlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine mecburdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Basamak, evrimsel tadilat sırasında temel taşı fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu kaybetmiştir. Fakat bu tadilat sonucunda bile adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime ehil olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın huysuz işçiliklevini gkalıntı kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki zemin nedenin ayakkabı hileışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir meyanştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda düzgülü nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda geriış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu orantıın % 1,9 civarında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin pek çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve kıç ön kısmınün abduksiyonuna münasebet olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun diğer intrensek nedenleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar kabilinden nörolojik emraz, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kabilinden romatizmal emraz, üste temelparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kabilinden henüz seyrek göru¨nen durumlar da sayılabilir. Temelı meyanştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok henüz pıtrak görünmesine özen çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik geçişten çok hanımefendilerin erkeklere göre henüz aşkın sivri uçlu elverişsiz, topuklu ayakkabı giymeleri evetğu düşünülmektedir.
Leave a comment